محمدعلی نژادیان: هر موقع موتورسیکلت ملی تولید کردید از تنوع محصولات خوشحال شوید
نژادیان: امروز در کشورهای توسعه یافته نه تنها فناورى بلكه «نوآورى فناورانه» مزيت رقابتى است. اما همچنان عدهای در حوزه موتورسیکلت ایران به خودشان دروغ میگویند. زیرا، قطعات موتورسیکلت را وارد میکنند و بدون هیچ ارزش افزوده برای کشور، فقط مونتاژ میکنند و بعد فکر میکنند تولیدکننده مبتکر و خلاقی شدهاند. در این حالت تنوع محصولات چیزی جز هدر دادن منابع ارزی کشور و عقب نگه داشتن ایران نیست.
به گزارش نشریه صنعت موتورسیکلت به نقل از موتورسیکلت نیوز، محمدعلی نژادیان در یادداشتی نوشت: ما در حوزه موتورسیکلت ایران صنعت نداریم بلکه تعدادی کارخانه داریم. زیرا، صنعت جایی است که طراحی و ماشینسازی میکنند. همچنین وقتی در حوزه موتورسیکلت ایران «پلتفرمی» وجود ندارد، نمیتوانیم از واژه تولیدکننده نیز استفاده کنیم، زیرا، در این حوزه صرفا تعدادی مونتاژکننده وجود دارد. وقتی برخی فعالان اقتصادی در این حوزه تفکر صنعتی ندارند و صرفا با دید تجاری نگاه میکنند، در نتیجه نباید بیشتر از این از فعالان این حوزه توقع پیشرفت داشته باشیم. البته اینجانب با تاسیس «نشریه صنعت موتورسیکلت» و «پایگاه خبری موتورسیکلت» نیوز سعی داشتم با تشریک مساعی برخی از دلسوزان این حوزه جایگاه صنعت را برای موتورسیکلت ایران تثبیت کنیم. اما، به دلایلی که در ادامه ذکر شده است همکاری جدی صورت نپذیرفت.
نکته مهمی که در ابتدا باید به آن اشاره کرد این است که تنوع محصولات زمانی ارزشمند است و جای افتخار دارد که ما به فناوری تولید موتورسیکلت رسیده باشیم. اما، متاسفانه برخی افراد که از بیرون به حوزه موتورسیکلت ایران نگاه میکنند، تصور دارند حوزه موتورسیکلت ایران کاملا رقابتی و پیشرفته شده است، در صورتی که همه این صداهایی که از این حوزه بلند میشود از دور خوش است. در واقع حوزه موتورسیکلت ایران، بزک شده است و امروز افرادی سوار کار شدهاند که عمیقا اعتقادی به نوآوری و توسعه فناوری ندارند و فقط شعار آن را میدهند. زیرا، آنقدر راحت به سودهای نجومی رسیدهاند که دیگر انگیزهای برای تلاش و زحمت بیشتر ندارند.
حتی عدهای فکر میکنند این حوزه کاملا رقابتی است در صورتی که صبح تا شب بر سر اول و دومی و بزرگ و کوچکی دعواست و چیزی جز رقابت منفی و سیاه وجود ندارد و این موضوع نیز نتیجه پولهای مفتی است که از ضعف قوانین و مدیریتی مسئولان بیخرد بهدست آوردهاند.
باید بین استفاده از فناوری و توسعه فناوری فرق قائل بود
اتفاقا اگر مردم با دید ملی و آیندهنگری فکر کنند، باید از وجود محصولاتی که نتیجه توسعه فنی و فناوری در ایران نیست ناراحت شوند. زیرا، منافع ارزی هر ثانیه به جیب تعدادی افراد محدود میرود و این افراد اصلا ارتباطی با نوآوری و توسعه فناوری ندارند.
کاری که در حوزه موتورسیکلت ایران اتفاق میافتد اصلا احتیاجی به دانشگاه ندارد، بلکه تعدادی کاردان فنی با شرکت در دورههای کوتاه مدت میتوانند کارها را پیش ببرند. دانشگاه برای این است که دانشجو در طراحی توانمند شود، ایده بدهد و نوآوری داشته باشد ولی بعضا میبینیم حتی در این حوزه با مباحث علمی و فرهنگی میجنگند.
امروزه، همه تلاش و دغدغه كشورها و صنايع دنيا اين است كه چقدر متكى به خودشان هستند، چقدر خالق فناورى هستند و چقدر انتقالدهنده فناورى هستند. زیرا، یکی از کلیدیترین فاکتورهایی که برای توسعهیافتگی وجود دارد این است که آن کشور چقدر متکی به خود است یا اصطلاحا فناوری بیساند. با نگاهی به روند دنیای امروزی در كشورهاى توسعه يافته میبینیم که آنها فراتر از بحث توليد كالا و خدمات پیش رفتهاند و در واقع بهسمت دانش و توليد فناورى حرکت میکنند. يعنى مسئله آنها توسعه فناورى است. اما، در این کشورها نه تنها فناورى بلكه «نوآورى فناورانه» مزيت رقابتى است. امروز بهجای بحث تعداد تولید این موضوع اهمیت پیدا کرده است که کدام شرکت یا کشور برای اولین بار یک فناوری جدید را عرضه کرده است و توانسته رهبر باشد، اما در حوزه موتورسیکلت ایران هر روز شاهد جنگ بر سر تعداد تولید هستیم. زیرا، غیر از آمار فروش موتورسیکلت چیز دیگری برایشان افتخار نیست.
دلیل این طرز تفکر حادتر شدن بیماری اقتصاد ایران طی چند سال گذشته است که مهمترین آن عدم توجه به اقتصاد دانشبنیان و اقتصاد خلاق بوده است. وقتی اقتصاد رانتی شد، مونتاژکنندگان بهجای اینکه به فکر نوآوری باشند، مرتب به فکر نزدیک شدن به قدرت برای بهرهمند شدن از رانت، وام، تسهیلات و ارز هستند و در نتیجه «کارآفرینی» که ستون فقرات آن «نوآوری» است، شکل نخواهد گرفت.
در نهایت بعد از حدود ۲۵ سال فعالیت در حوزه موتورسیکلت ایران همچنان اعتقاد دارم که شرکتهای بزرگ و فناور مانند مپنا و خودروسازان باید هر چه سریعتر به حوزه موتورسیکلت ورود پیدا کنند. بلکه امکانات و تجهیزات آنها این حوزه را نجات دهد.
انتهای پیام/